Dag 1 29 mei 2018

het is tien na zes. Ik ben net door de noordelijke stadspoort van Saint-Jean-Pied-de-Port gestapt. Mijn eerste stappen van een mooi avontuur...

De eerste dag van mijn camino begon om 6 uur 's morgens aan de Porta Sancta Maria om de eerste stappen te zetten van een tocht van bijna 800 km. 

Daar beneden ergens ligt SJPdP

En in de verte 2 pelgrims en veel schapen

Het eerste koffiehuisje dat ik tegenkwam kon ik niet links laten liggen en ontmoette er twee jonge Duitsers. Ik stapte verder en realiseerde mij dat ik er mijn pet had laten liggen. Ik stapte verder. Terugkeren was geen optie. Een uur later ontbeet ik samen met mijn compagnon de route,die ik al in Parijs ontmoette. Plots kwam een van de Duitsers binnen met mijn pet!

Ik stapte verder naar boven. ( De eerste dag is de Pyreneeën oversteken) Ik zag een buizerd laag over mij vliegen en dacht aan een vriendin Sabine, een verwoed pelgrim die een boek schreef "Als de buizerd mij de weg wijst",maar enkele minuten later keek ik achter mij en zag een zwarte wouw naar mij toevliegen, hij vloog over mij en verder in de richting waarin ik aan het stappen was. Ik dacht ik zal ook een boek moeten schrijven:"Als de zwarte wouw mij de weg wijst." ☺ 

 Het viel me op dat er op de tocht vooral schapen en (veel) pelgrims waren,van allerlei nationaliteiten: VS,Australië, Filipijnen, Japan.... Ik dacht:ik zie geen Nederlanders, maar daarna heb ik nog bijna alleen Nederlands gesproken! Er kwam namelijk een nogal luidruchtige engelstalige dame naast mij lopen en al snel bleek dat een echt Hollandse boerenmeid te zijn, maar ze woont al vele jaren in Australië. Ons eindpunt was Roncesvalles, met maar één Albergue, de voormalige abdij met 248 bedden! En die wordt gerund door allemaal Nederlandse vrijwilligers.

Nog een afzakkertje na een lekker etentje

Morgen staat terug een étappe van meer dan 27 km op het programma.